تشویق ایستاده آلیانز: نمی‌دانم خوابم یا بیدار!

به گزارش ” ای بی اس نیوز ورزشی”، جیمی لولینگ اولین بازی بین المللی خود مقابل هلند را به رویایی ترین شکل جشن گرفت. بازیکن اشتوتگارت در دقیقه 87 با تشویق آلیانز مونیخ روبرو شد که زمین را ترک کرد.

صبح روز دوشنبه، جیمی لولینگ هنوز نمی‌دانست که چقدر خوش شانس بود که توانست اولین بازی خود در آلمان را در آن شب مقابل هلند جشن بگیرد.

ناگل زمان در این باره گفت: ما در این فکر بودیم که آیا باید امروز صبح به او بگوییم یا بعداً در یک جلسه او را غافلگیر کنیم، و در نهایت او را غافلگیر کردیم.

اعتماد به بازیکن هجومی اشتوتگارت مقابل هلند تصمیم بدی برای این مربی 37 ساله نبود. لولینگ گل طلای پیروزی را در بازی لیگ ملت ها به ثمر رساند که آلمان را به مرحله یک چهارم نهایی رساند.

مربی می گوید: “انتظار نداشتم او اینقدر خوب بازی کند. او در لحظات پرتنش بازی بازی خود را به خوبی مدیریت کرد. او بازی فوق العاده ای انجام داد. البته اگر برخی از بازیکنان مصدوم می شدند، او در ترکیب ثابت قرار نمی گرفت.” و من باید صادق باشم.”

لولینگ با قدرت بدنی بالایی که داشت انرژی خوبی به تیم تزریق کرد و به عنوان بازیکن اول ملی عالی کار کرد.

او شروع بسیار خوبی داشت. اولیور باومن دروازه بان آلمانی پس از بازی به شوخی گفت: او در جای درستی قرار داشت. ضربه او مانند یک بمب اصابت کرد و تور را شکست.

جاشوا کیمیش، کاپیتان آلمان نیز گفت که عملکرد لولینگ فوق العاده بود: “بازی امروز جیمی باید برجسته شود و نه فقط برای گلی که او به ثمر رساند.”

لولینگ “ترس” خود را پس از گل طلایی نشان می دهد

در واقع در دقیقه 87 با خروج لولینگ از زمین، کل ورزشگاه مونیخ ایستاد.

پس از بازی، لولینگ گفت که هرگز آن شب را فراموش نخواهد کرد: “خوشحالم که توانستم کمک کنم. به عنوان یک تیم، ما خوب بازی کردیم.”

بازیکن اشتوتگارت از دقیقه دوم آلیانز آرنا را تکان داد. او موفق به گلزنی شد، اما پس از مداخله VAR، اولین گل بین المللی او مردود اعلام شد. سرژ گنابری در زمان به ثمر رسیدن گل در آفساید بود.

همانطور که لولینگ بعد از بازی فاش کرد، او همچنین شک داشت که گل دقیقه 64 او به ثمر رسیده باشد: “اشلوتربروک ابتدا به سمت من آمد و به من گفت که احتمالاً آفساید وجود دارد. سپس دوباره ترسیدم که گل به حساب نیاید. خوشبختانه این بار تایید شد، این همه تشویق برای من غیرمنتظره بود و برای لحظه ای شک کردم که آیا این شب را فراموش نمی کنم.