تا 10 سال آینده باید فاتحه فرش اراک را بخوانیم اگر…

به گزارش ای بی اس نیوز، دوشنبه 3 خردادماه، نشست نقد و بررسی کتاب «روش های تولید بافت» به همت سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی استان مرکزی در چهارمین دوره برنامه ملی فصل گفتار برگزار شد. در این طرح با تشکیل سلسله نشست هایی با هدف ایجاد و گسترش فضای نقد و گفتگو و ترویج فرهنگ مطالعه در سطح جامعه، جدیدترین کتاب های علوم انسانی مورد بررسی و بررسی قرار می گیرد.

عبدالحسین اخوان، پیشکسوت و کارشناس فرش در این نشست گفت: از شش سالگی کار فرش را آغاز کردم، زیرا تمام خانواده ام یکی از تولیدکنندگان اصلی فرش بودند و قالیچه دستبافت را برای چندین سال دوست دارم. دهه هاست و من زندگی خود را وقف توسعه فرش دستباف کرده ام.

اخوان با بیان اینکه در گذشته های نه چندان دور اراک یکی از مراکز اصلی تولید فرش بوده است، گفت: در گذشته فرش اراک به قدری شهرت داشت که تبریزی ها به اراک آمدند و تولید فرش را آغاز کردند. بیشتر روستاهای اراک قالی می بافتند و فرش هر روستا با روستاهای دیگر متفاوت بود.

وی با اشاره به چندین دهه مسئولیت خود در شرکت فرش کیشور گفت: به دلیل مسئولیت و عشقی که دارم با تمام فرش دستباف ایران آشنایی کامل دارم اما به جرات می توانم بگویم که فرش دستباف دست استان مرکزی است. در ایران و جهان بی نظیر هستند.

این پیشکسوت فرش با انتقاد از بی توجهی مسئولان به فرش دستباف گفت: فرش دستباف یکی از با ارزش ترین کالاهای صادراتی ایران است، اما متأسفانه مسئولان هیچ بودجه ای برای گسترش و احیای فرش دستباف صرف نمی کنند و در عوض در ماشینی سرمایه گذاری می کنند. چند سال پیش مسئولان استانی یک سند راهبردی برای فرش دستباف استان تهیه کردند که بسیار خوب بود اما نیاز به بودجه داشت که تخصیص نیافته بود و چندین سال این سند فقط یک سند بلااستفاده بود. .

اخوان افزود: اراک در حال حاضر رنگرز ندارد. من پیشنهاد دادم که بودجه فرش استان برای ساخت رنگرزی در نظر گرفته شود، اما متأسفانه این کار روی گوش ناشنوایان انجام شد. در سال های اخیر حدود 200 نقاش فرش منحصر به فرد در اراک داشتیم که در هیچ کجای دنیا مثل آنها نبودند و تمام فرش های حرم امام رضا (ع) را با طرح های فرش اراک تزئین کردند، اما اکنون تعداد طراحان فرش اراک به این تعداد رسیده است. حدود دو یا سه نفر در حالی که به طراح فرش ماهر نیازمندیم.

وی در خصوص کتاب «روش های تولید پارچه» نوشته علی رنجبر و فاطمه غنی پور خندابی که توسط سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی استان مرکزی منتشر شده است، گفت: این کتاب باید چندین جلد داشته باشد زیرا هر رشته فرش دارای موضوعات متعددی است و در آنجا وجود دارد. باید بیشتر باشد باید به آن پرداخت. اینکه می گویند 8 هزار قالیباف در استان مرکزی وجود دارد و تعداد آنها بسیار کمتر از این مقدار است، درست نیست. اگر الان به فرش دستباف اراک رسیدگی نکنیم تا 10 سال آینده باید فاتحه فرش اراک را بخوانیم و با این وضعیت دیگر تولیدکننده فرش در اراک نخواهیم داشت.

علی رنجبر یکی از نویسندگان این کتاب با تاکید بر اینکه این کتاب نه تنها یک کتاب کلاسیک و دانشگاهی است و جنبه کلی نیز دارد، گفت: این کتاب را بر اساس نیاز جامعه بافندگان و علما و همه به رشته تحریر درآورده ایم. مطالب کاربردی و ماهرانه است. بیشتر مطالب به جای گردآوری ویراستاری است و سعی داریم در آینده این کتاب را تکمیل کنیم.

رنجبر با بیان اینکه در هیچ کتابی چنین سندی وجود ندارد، گفت: به عنوان مثال در این کتاب ابعاد هر گره را با فرمول های محاسباتی بررسی و اندازه گیری کردیم و در کتاب ذکر کردیم. همچنین به منظور جامعیت بیشتر کتاب، سعی شده است مباحث اساسی مانند شکل، مواد و ابعاد پارچه و در نهایت ترمیم، تعمیر، ترمیم، عیوب و رفع عیوب در این کتاب گنجانده شود.

فاطمه غنی پور نویسنده دیگر این کتاب نیز گفت: یکی از مشکلات اساسی که در زمینه فرش دستباف در استان داریم این است که چندین سال است در این حوزه تغییری نداشته ایم و نیازمند تحول اساسی در ارائه فرش هستیم. این محصول برای زنده نگه داشتن آن در استان مرکزی شاهد پیشرفت های صورت گرفته در سایر استان ها در زمینه فرش دستباف نیستیم و در زمینه فرش بافی افت وحشتناکی داریم که به دلیل عدم شبکه سازی مناسب و منابع محدود در این حوزه است.

وی با اشاره به نبود هیچ گونه زندگی نامه و شجره نامه فرش در استان مرکزی گفت: فرش نه تنها یک هنر بلکه یک صنعت است و باید به فرش دستباف ایرانی توجه بیشتری شود. بی توجهی مسئولانی است که این میراث معنوی را برای نسل های آینده حفظ نکردند و هیچ نوآوری و خلاقیتی برای احیای فرش دستباف نداشتند. طبق تحقیقاتی که انجام دادیم در گذشته حدود 250 قالیباف در استان مرکزی داشتیم که متاسفانه امروز دو یا سه قالیباف هستند.

غنی پور با تاکید بر اینکه مسئولان باید بیشتر به فکر صنعت قالی بافی باشند و از اعضای این قشر حمایت کنند، گفت: این قشر مظلوم هستند و مظلوم ترین قشری که من با آن برخورد کردم جامعه بافنده فرش دستباف است در حالی که کشورهایی مانند چین بنگلادش و سنگاپور تمام توان خود را در زمینه صنایع کوچک و مشاغل خانگی قرار داده اند زیرا این صنایع پیشگام و کاربردی هستند.

انتهای پیام