رهام تصریح کرد: حتی به این نکته اشاره شده است که اگر نیاز به واردات ارز از محل صادرات است، فقط باید با مجوز دولت انجام شود. این مشکل صادرات کالا را برای بخش بزرگی از صادرکنندگان غیراقتصادی کرده است. این مشکل دقیقاً به معنای پرداخت یارانه از صادرکننده (صادرکننده ای که تمام نهاده های خود را با پول مفت خرج می کند و عرضه می کند) به واردکننده است. صادرکننده ورودی خود را با ارز آزاد تهیه و به نرخ نیما عرضه می کند. بنابراین، تنها ذینفع این معامله واردکننده ای است که مایل به دریافت این نیم خرده است.
اگر قرار است این شرکت ها کالاهای خود را به قیمت جهانی در بورس کالا عرضه کنند یا می خواهند با افزایش نرخ ارز کالای خود را افزایش دهند، چرا ادعا می شود که قیمت نهاده های داخلی را به دلار عرضه نمی کنیم. ?دبیر سندیکای لوله و پروفیل خاطرنشان کرد: بورس کالا شرکتی است که هیئت مدیره آن عمدتاً از شرکت های بزرگی مانند فولاد مبارکه یا شرکت مس و سایرین تشکیل شده است که از عوامل اصلی تعیین کننده بازار هستند و به عبارت دیگر، شرکت های مادر صنعتی شرکت ها حال اگر قرار است این شرکت ها کالاهای خود را به قیمت جهانی در بورس کالا بفروشند یا با افزایش نرخ ارز می خواهند کالای خود را افزایش دهند، چرا ادعا می شود که قیمت نهاده های داخلی را به دلار یا دلار نمی فروشیم. ادعا می کنند کالاهای ملی بر اساس نرخ ارز ارزش گذاری نمی شوند؟!
در همین رابطه، انوش رخام، دبیر سندیکای لوله و پروفیل در گفت وگو با ای بی اس نیوز، اظهار کرد: ابتدا باید در نظر داشت که بورس کالا قادر به تعیین نرخ ارز در میدان بانک مرکزی نیست. یا وزارت حراست در مواردی که ادارات دولتی مانند وزارت حراست و یا دفاتر تخصصی مرتبط با بخشنامه های صدور بورس اوراق بهادار می توانند صرفاً به منظور اطلاع فعالان اقتصادی نسبت به صدور صدور یا دستورالعمل اقدام نمایند.
چگونه می توان مواد اولیه خریداری شده با نرخ سناتوری را نیم بها تحویل داد؟!
خطر ورشکستگی و تعطیلی صنایع در انتهای زنجیره فولاد
وی خاطرنشان کرد: در یک ماه یک بام و دو هوا ایجاد شد. دولت با تصویب هیأت وزیران اعلام می کند که تمامی ارزهای صادراتی باید در سامانه نیما عرضه شود، سپس بورس کالا که در جایگاه قانون گذاری نیست، بخشنامه ای را بدون هیچ گونه حمایتی صادر می کند که همه تولیدکنندگان بالادستی کالاهای خود را بر اساس بفروشند. در مورد نرخ سناتوری یا ارز مورد توافق در مبادله. این سوال مصداق بارز ضربه زدن به بازار و ایجاد تنش در بازار است. این اقدامات نه تنها به بهبود تولید و حفظ بازارهای صادراتی کمک می کند، بلکه نتیجه معکوس خواهد داشت.
اخیراً سازمان بورس اطلاعیه ای منتشر و بر اساس آن اعلام کرده است که از روز دوشنبه هفته آینده (۲۱ دی ماه) برای کالاهایی مانند آلومینیوم، مس، روی، سرب، پتروشیمی و محصولات مشابه که نرخ ارز در آن ها محاسبه می شود. قیمت پایه، تامین کنندگان می توانند قیمت پایه خود را بر اساس نرخ دلار نیما (دلار سامانه تخفیف سنا) به دلار توافقی (بازار ارز ایران) محاسبه و اعمال کنند. در همین راستا برخی تحلیل کرده اند که ابلاغ بورس کالا به معنای افزایش قیمت مواد اولیه مانند ورق آلومینیوم، مس، مواد پتروشیمی و … خواهد بود.
این مسئول صنعت ضمن اشاره به اینکه این بخشنامه بر این اساس قابل اجرا نیست، گفت: بخشنامه ها و دستورات مکرری که اخیراً از سوی دولت صادر شده، ما را نیز درگیر کرده است و متأسفانه با دوره ای مواجه هستیم که قانون گذاری در سال 96 کاهش می یابد. برخی انجام دادند. تعداد قوانینی که دولت در قالب لایحه ارائه کرده و وارد صحن مجلس شده و به قانون نهایی تبدیل شده است، در مقایسه با بسیاری از موارد و موارد استثنایی که از سوی شورای عالی امنیت یا مصوبه دولت صادر شده است، باعث شده است. یک جهش بزرگ تفاوت و این موضوع یکی از مشکلات است.پایه فعلی بخش خصوصی است.
به گفته رهام، دولت می داند که اگر واحدی با شرایط امروز صادرات خود را حفظ کند، قهرمان ملی است. زیرا تمام تلاش خود را برای تامین منابع ارزی کشور می کند. پس چرا نباید توانایی ایجاد اعتماد بین دولت، حاکمیت و صادرکننده وجود داشته باشد تا بخشی از ارزی که در شرایط فعلی اقتصادی به کشور تعلق می گیرد در اختیار صادرکننده قرار گیرد؟ این در شرایطی است که در قانون اساسی به صراحت آمده است که به تولیدکنندگان یا فعالان اقتصادی نمی توان گفت کالاهای خود را چگونه و کجا بفروشند یا صرفا ارز خود را در سامانه نیما بفروشند، اما در سال های اخیر علیرغم فشار تحریم ها، صادرکنندگان آگاهانه متوجه شده اند که کشور در تنگنا همه تلاش خود را کرده اند و طبق گزارش های موجود حدود 90 درصد صادرات ارز را به چرخه اقتصادی کشور باز می گرداند. این نشان می دهد که صادرکنندگان ما کار خود را انجام می دهند اما بخشنامه های یکباره و از بالا به پایین فشار بیشتری بر واحدها وارد می کند.
وی ادامه داد: واحدهای تولیدی امروز دارای هزینه نقل و انتقال ارز، مازاد بر صادرات (حدود 8 تا 10 درصد به دلیل تغییر مسیرهای صادراتی) و … هستند. بنابراین، حتی مقدار اندکی ارزی که دولت اصرار دارد صادرکننده به دولت پرداخت کند، نه کمکی به دولت می کند و نه مشکلات دولت را حل می کند. اما برای شرکت تولیدی مانند روغن روانکاری است که چرخ دنده های فعالیت تولیدی را بهتر کار می کند.
وی تصریح کرد: همچنین بخشنامه مذکور با بخشنامه ای که حدود سه هفته پیش دولت بر اساس قانون کالای قاچاق ابلاغ کرده بود مغایرت دارد. در این بخشنامه بر اساس مصوبه هیات وزیران که به پیشنهاد وزارت حراست و بانک مرکزی با استناد به تبصره ۶ بند ۲ ماده ۲ قانون مبارزه با قاچاق کالا به تصویب رسید. و ارز، دولت اعلام کرده است که «کلیه صادرکنندگان موظفند 60 درصد از مبلغ را واریز کنند ارز مندرج در پروانه گمرکی را به چرخه تجاری واریز کنند. همچنین در تبصره 1 این ماده آمده است: «کلیه صادرکنندگان محصولات پتروشیمی، پالایشی، فولاد و فلزات رنگین و فرآوردههای نفتی موظفند 100 درصد تعهدات ارزی صادراتی خود را از طریق فروش ارز تسویه کنند. حواله ها در سامانه نیما».
بخشنامه اخیر بورس کالا مطمئنا بازار را تنش خواهد کرد
انتهای پیام
رهام ادامه داد: بنابراین در شرایطی که دولت به واحدهای صادرکننده دستور داده ارز خود را در سامانه نیما و با نرخ نیما تامین کنند، آیا می توانند مواد اولیه صنایع بالادستی را با نرخ سنا خریداری کنند و سپس با اوراق مبادله ای مواجه شوند، بفروشند. به نرخ نیما؟ نما نامزدی را لغو کرد؟ بنابراین به ازای هر دلار صادرات 10 هزار تومان ضرر می کنند.
وی افزود: اما واقعیت این است که تکانه های پولی به گونه ای شکل گرفته است که همه بخش های زنجیره صنعت فولاد به ویژه صنایع ساختمانی که در انتهای زنجیره قرار دارند تاثیر بسیار بدی دارند و ممکن است ورشکست شوند. در دو تا سه ماه آینده در واقع در حال حاضر «کربلای ۴ اقتصادی» را در کشور پشت سر می گذاریم. اکنون بسیاری از مشکلات بزرگ واحدهای تولیدی علیرغم اینکه علاوه بر مشکلات در حوزه صادرات و تحریم، سعی در حذف بازارهای هدف صادراتی و شریان های تامین ارز کشور از طریق صادرات داشته اند. می بینیم که دولت به یکباره اقدام بسیار عجیبی کرده است، اعلام می کنند صادرکنندگان باید 100 درصد ارز خود را به سامانه نیما برگردانند.