او گفت: «بنابراین ما نمی‌توانیم مشکل را در روند مذاکرات وین صرفاً در چارچوب موضوع هسته‌ای تنظیم کنیم. مسائل دیگر ایران و آمریکا بر این موضوع تأثیر می گذارد، همان طور که موضوع هسته ای و نتایج مذاکرات وین بر مسائل غیرهسته ای تأثیر می گذارد و هرگونه عقب نشینی در یک مورد می تواند شروع خروج در موارد دیگر باشد.
مهدی مطهرنیا در گفت وگو با ای بی اس نیوز، با اشاره به تاخیر در مذاکرات وین، گفت: برای بررسی شرایط کنونی باید دانست که مساله ایران و آمریکا یک موضوع هسته ای نیست، بلکه یک نوع است. تضاد بین ایران و آمریکا وی افزود: به عبارت دیگر ایران و آمریکا دو گفتمان متفاوت را مورد توجه قرار داده اند که بسته به بافت گفتمان نظام ها، دولت تهران و واشنگتن، می توان آن ها را در جهت گیری های گفتمان محور ارزیابی کرد. “
وی افزود: در عین حال فکر می‌کنم به تعویق افتادن مذاکرات وین به نفع دولت‌های دو طرف قضیه نیست و البته بیشتر به ضرر مردم ایران است، زیرا مردم به هر حال هزینه ها را پرداخت خواهد کرد.»
مطهرنیا در خصوص تاثیر تاخیر در مذاکرات بر تحولات جاری در سطح منطقه و بین المللی گفت: این تاخیر تا زمانی ادامه خواهد داشت که جبر ناشی از تقابل ایران و آمریکا تسلط خود را نشان دهد. به عبارت دیگر، هر دو طرف سعی می کنند آخرین مرحله جنگ قدرت را مجبور به پذیرش شروط دیکته شده توسط دیگری کنند و اینجاست که مقوله قدرت تعیین کننده می شود، چه برگ هایی از قدرت است که هر یک از پایتخت ها باید تضمین کنند. توانایی آن برای گرفتن امتیاز از شخص دیگری یک سوال مهم است.
یک کارشناس مسائل بین الملل گفت: معتقدم آنچه امروز در پرونده هسته ای و مذاکرات وین شاهد آن هستیم، بازتابی از قدرت نمایی آمریکا در مورد اوکراین است.
absnews
وی گفت: «ایالات متحده یک ابرقدرت جهانی است و اکنون در حال نمایش مانور هواپیماهای بدون سرنشین خود در اوکراین است و به نظر می‌رسد موقعیت این کشور در سطح داخلی و بین‌المللی تا حد زیادی بهبود یافته است». من معتقدم آنچه در پرونده هسته ای ایران منعکس شده است بازتاب قدرت آمریکا در بحث اوکراین است. در آغاز درگیری روسیه و اوکراین برخی معتقد بودند که می تواند روند مذاکرات هسته ای را تحت تاثیر قرار دهد و هر چه زودتر به نتیجه برسد، اما با طولانی شدن این روند به نظر می رسد شرایطی به ضرر ایران در حال شکل گیری است. مذاکرات و شورای امنیت سازمان ملل
وی ادامه داد: ایران و آمریکا اکنون در قالب این سلسله درگیری ها جایگاه خود را نشان می دهند و اینها اساس ساختارها و جهت گیری های سفت و سخت ناشی از آن است، به طوری که عملیات ساختارهای داخلی این ساختارها در ایران و آمریکا. دولت‌ها جابه‌جا شده‌اند.» این تقابل بین آنها مسئله پرستیژ و در عین حال معرفی هویت این نظام‌های سیاسی از این زاویه است و هرگونه عقب‌نشینی از پایتخت‌های دو کشور برای آنها بحران هویت ایجاد می‌کند.
