اوج بالقوه کمبود دارو نگران کننده است

سالم الخبر: نایب رئیس انجمن داروسازان ایران می گوید: کمبود دارو در کشور بیماران را مجبور کرده بخشی از هزینه تهیه دارو را از جیب خود بپردازند.

محمد منفرید افزود: از زمان اجرای طرح دوربرگردان، نرخ های پرداختی از جیب بیمار تغییری نکرده است. ما الان داروهایی داریم که بیمه ها با نرخ 80 تا 98 درصد هزینه می کنند و هیچ دارویی نداریم که درصدی را که بیمار باید از جیبش بپردازد یا درصدی را که بیمه می خواهد بپردازد کم کرده باشد. مشکل جای دیگری است.

مفرد می گوید: اگر پرداخت از جیب بیماران افزایش پیدا کرده است، یکی از دلایل آن افزایش قیمت دارو بوده است. فرض کنید قیمت دارو 100 هزار تومان است و بیمار باید 2 درصد آن یعنی 2 هزار تومان را بپردازد. خوب وقتی قیمت این دارو 200 هزار تومان شد، بیمار باید 4 هزار تومان بپردازد.

وی با تاکید بر اینکه دستکاری در نرخ پرداخت به هیچ وجه امکان پذیر نیست، می گوید: اکنون تمام نسخه های نوشته شده توسط پزشکان به صورت الکترونیکی دریافت می شود و تعداد معدودی از آنها به صورت نسخه کاغذی به داروخانه ها می آید و باید این نسخه ها را الکترونیک کنیم. یعنی باید وارد سیستم تامین اجتماعی، بیمه درمانی، نیروهای مسلح و غیره شوید.

این نسخه ها را الکترونیکی کنید. خود سیستم به داروخانه اجازه دستکاری درصدها را نمی دهد. داروخانه ها فقط درصد بیمارانی را که موسسه تعیین می کند دریافت می کنند.

کمبود دارو
گذشته از افزایش قیمت برخی داروها، کمبود دارو نیز عامل مهمی در افزایش پرداخت از جیب بیماران است. موضوعی که نایب رئیس انجمن داروسازان ایران توضیح می دهد این است: یکی از دلایلی که می گویند 50 تا 65 درصد هزینه دارو از جیب مردم پرداخت می شود، کمبود دارو در کشور است. کمبود دارو اولین واکنش مردم است. فرض کنید پزشک برای یک بیمار 7 واحد انسولین تجویز کرده است اما در داروخانه بیش از 3 واحد انسولین وجود ندارد. بیمار مجبور می شود این سه قلم انسولین را با بیمه خود بخرد و بقیه را به صورت رایگان از داروخانه های دیگر بخرد از ترس اینکه بعدا به دستش نرسد.

مشکلات در پزشکی در یک زنجیره به هم متصل است. بنابراین یکی از شاخص های کمبود دارو، سوء نیت موسسات بیمه در بازپرداخت بدهی های خود است. به گفته نایب رئیس انجمن داروسازان ایران، مشکل در ناتوانی داروخانه ها در تامین داروهای مورد نیاز مردم است و از کمبود دارو و ضرر و زیان آن برای مردم رنج می برند.

می رسد

کمبود دارو در سال جاری همچنان ادامه دارد
کمبود دارو چند سالی بود که کشور را در مرحله بحران قرار داده بود اما به گفته نایب رئیس انجمن داروسازان ایران در سال 1403 دوباره به اوج خود رسید. منفرید می گوید: در نیمه دوم سال 1402 هجری قمری وضعیت کمبود دارو به وجود آمد در کشور تا حدودی بهبود یافت و این روند تا اوایل سال 1403 هجری قمری ادامه یافت، اما در حال حاضر اوج کمبود دارو نگران کننده و رو به افزایش است. این مشکل جدیدی نیست و بارها نسبت به آن هشدار داده ایم و نامه ای به دولت جدید نوشته ایم و عوامل تشدید کننده این مشکل را برشمردیم.

منفید تاکید کرد: تنها چیزی که می‌تواند صنعت داروسازی کشور، داروخانه‌ها و این شرایط بحرانی را که در آن به سر می‌بریم نجات دهد، تامین ارز و پمپاژ ریال به داروخانه‌ها، شرکت‌های پخش دارو، تولیدکنندگان و واردکنندگان دارو است. این موارد در تولید دارو نیز با مشکلات زیادی مواجه بودند. وقتی تولیدکننده ارز کافی نداشته باشد، وقتی داروخانه پولی برای تسویه حساب ریالی با شرکت پخش دارو ندارد، وقتی شرکت توزیع پول نقد ندارد که به تولیدکننده بدهد، وقتی تولیدکننده پولی برای دادن به تولیدکننده ندارد. سازنده مواد خام، این چرخه معیوب یکسان است و نتیجه این است که ما اکنون در آن هستیم.