بانک مرکزی اعلام کرد پس از کاهش رشد نقدینگی از 42.8 درصد در مهرماه 1393 به 29 درصد در خرداد ماه امسال، پرداخت تسهیلات در شبکه بانکی در سال گذشته 45.3 درصد و در سه ماهه اول 92 25.8 درصد افزایش یافت.
به گزارش ای بی اس نیوز، بر اساس اعلام بانک مرکزی، کنترل رشد نقدینگی به عنوان مهمترین متغیر مهار تورم یکی از اولویت های اقتصادی بانک مرکزی در شرایط کنونی است. حجم دارایی های نقدی در مرداد 1392 معادل 640 هزار میلیارد تومان بود و تا پایان شهریور 1400 این رقم به 4680 هزار میلیارد تومان رسید. حجم پایه پولی نیز از 96.3 هزار میلیارد تومان در مرداد 1392 به 519 هزار میلیارد تومان در پایان شهریور 1400 رسید.
در پی تدوین و اجرای برنامه پولی و تعیین هدف رشد نقدینگی برای سالهای 1401 و 1402 و همچنین پیگیری جدی سیاست کنترل میزان رشد ترازنامه بانکها و تحریم بانکهایی که با افزایش نرخ سپرده قانونی حدود را نقض میکنند، نرخ رشد دوازده ماهه نقدینگی در پایان خرداد 8 واحد به 8 واحد کاهش یافت. سال قبل (معادل 8/37 درصد در ژوئن 1401) به 0/29 درصد.
در مورد سیر تحول پایه پولی باید به این نکته اشاره کرد که رشد پایه پولی در پایان اسفند 1401 مطابق با تحولات ماه های قبل است. ضمناً معمولاً در پایان هر سال رشد ماهانه پایه پولی نسبت به ماه های قبل افزایش می یابد و رشد ماهانه پایه پولی در اسفندماه عموماً بالاترین نرخ را در بین تمام ماه های سال دارد و در اسفند ماه سال گذشته نیز همین اتفاق افتاد. بنابراین رشد پایه پولی در آخرین ماه سال گذشته هیچ تفاوتی با ماه های قبل نداشته و افزایش آن بر اساس روند ماه های قبل کاملا قابل پیش بینی بوده است.
نکته دیگر اینکه بخشی از افزایش رشد پایه پولی در ماههای پایانی سال گذشته، همانطور که بانک مرکزی بارها توضیح داده است، ناشی از اجرای سیاست کنترل رشد معین ترازنامه و جریمه بانکهای خاطی با افزایش نسبت سپرده قانونی و همچنین اتخاذ سیاست نظارتی افزایش نقدینگی سپرده قانونی به منظور دستیابی به نرخ 30 درصد بوده است.
این امر منجر به افزایش بدهی بانک ها به بانک مرکزی از یک سو و افزایش سپرده قانونی بانک ها نزد بانک مرکزی از سوی دیگر در مورد بانک هایی شد که ذخایر مازاد کافی نزد بانک مرکزی نداشتند. در این صورت درست است که پایه پولی افزایش یافته است، اما در عمل پولی از سوی بانک مرکزی به حساب ذخیره مازاد بانک نزد بانک مرکزی واریز نشده است و به عبارتی این پول به اقتصاد تزریق نشده است و بنابراین ترس از اینکه این افزایش پایه پولی منجر به افزایش نقدینگی در ماه های آینده شود، بیهوده است. همچنین در نتیجه اجرای این سیاست، ضریب فزاینده نقدینگی اقتصاد از 8 در سال 1400 به 7.36 در سال 1401 کاهش یافت.
رفع عدم تعادل نقدینگی بانک های کشور
علاوه بر این، دو دلیل مهم دیگر برای کاهش مازاد یا ذخیره آزاد حساب بانکها در سال 1401 نسبت به سالهای گذشته و در نتیجه افزایش بدهی آنها به بانک مرکزی در سال جاری نسبت به قبل، یکی ناشی از کاهش تزریق قدرت عمده پول از سوی بانک مرکزی به حساب ذخیره مازاد بانکها نزد بانک مرکزی از افزایش خالص داراییهای خارجی بانک مرکزی بوده است. به این ترتیب بانک مرکزی در سال های گذشته به منظور تامین ارز مورد نیاز با نرخ ترجیحی برای واردات کالاهای اساسی، مبلغ مابه التفاوت ریالی خرید و فروش ارز را به خالص دارایی های خارجی بانک مرکزی اضافه کرد.
در نتیجه این اقدام، حجم قابل توجهی پول پرقدرت به شبکه بانکی وارد شد و به این ترتیب عدم تعادل ساختاری نقدینگی شبکه بانکی تا حدود زیادی از این طریق تعدیل شد.
دلیل دوم این است که در سالهای گذشته، در شبکه بانکی محبت بخش عمومی (اعم از سازمانها و شرکتهای دولتی) وجود داشت و به دلیل سهم بالای منابع بخش دولتی در اقتصاد کشور، معنایی از این مکان بود، اما با تمرکز تقریباً کامل تحقیر حسابهای عمومی و تضعیف حسابهای واحد دولتی. فروش بانک مرکزی 1401، نقدینگی موجود در شبکه بانکی تا حد زیادی کاهش یافت.
در مجموع در پی اجرای دو سیاست صحیح، عمق بازار بین بانکی و به دنبال آن رفع عدم تعادل نقدینگی بانک های کشور از طریق بازار مذکور تا حد زیادی کاهش یافته و در نتیجه بدهی بانک ها به بانک مرکزی افزایش یافته است.
پایداری نقدینگی شبکه بانکی افزایش یافته است
اما با توجه به افزایش نقدینگی و رسیدن نسبت پول به نقدینگی به 25.7 درصد در پایان سال 1401 و افزایش 5.3 درصدی این نسبت نسبت به سال قبل و اینکه برخی دلیل این تغییر را تضعیف انتظارات اقتصادی مردم و فعالان اقتصادی میدانند. لازم به ذکر است که مبلغ پول از مجموع اسکناس و مسکوک در دست اشخاص و سپرده های دیداری به دست می آید. نسبت اسکناس و مسکوک به نقدینگی در پایان سال 1401 برابر با 1.9 درصد بوده که با ارزش این نسبت در سال های اخیر مطابقت دارد، اما نسبت به برخی از سال ها حتی کمتر است، مثلاً در شهریور 1400 نسبت به مدت مشابه سال قبل، این نسبت به 2.1 درصد رسیده است، بنابراین می توان گفت که در گردش بانک ها و سهم نقدینگی مجدد در حجم گردش بانک ها و سهم نقدینگی مجدد در حجم نقدینگی کشور، نسبت اسکناس و مسکوک نیز کمتر است. اقتصاد تغییر قابل توجهی نداشته است.
اما دلیل اصلی این افزایش، افزایش 5.2 درصدی نسبت سپرده های تقاضا به نقدینگی است. این موضوع یکی از دلایل افزایش میزان سرمایه در گردش مورد نیاز بنگاه های اقتصادی به ویژه پس از اجرای طرح همگانی سازی یارانه ها در خرداد 1401 بود که البته در این راستا نظام بانکی کمک زیادی به بنگاه های اقتصادی متاثر از اجرای این طرح کرد.
دلیل دوم این است که در عین حال نسبت سپردههای کوتاهمدت به نقدینگی 3.1 درصد کاهش یافته است و با توجه به اینکه بخش قابلتوجهی از سپردههای کوتاهمدت از نوع سپردههای نقدی کوتاهمدت معمولی است، میتوان نتیجه گرفت که حدود 3.1 درصد از افزایش سهم سپردههای دیداری به نقدینگی ناشی از کاهش همین میزان سپرده نقدینگی به نرخ نقدی بوده است.
لازم به ذکر است که صندوق بین المللی پول با توجه به تحولات چشمگیر در نظام و ابزارهای پرداخت، در استانداردهای اخیر خود توصیه می کند که نقدینگی در اقتصاد کشورها به دو دسته قابل انتقال و غیرقابل انتقال تقسیم شود و بنابراین بر اساس این استاندارد می توان گفت که اسکناس و مسکوکت، سپرده های مطالبه و بخش قابل توجهی از سپرده های کوتاه مدت قابل انتقال نقدینگی در نظام پولی کشور را تشکیل می دهند.
بنابراین از این منظر می توان نتیجه گرفت که در مجموع نسبت نقدینگی با احتساب مجموع سه مؤلفه مذکور، از کل نقدینگی اقتصاد در پایان سال 1401 نسبت به سال قبل تغییر محسوسی نداشته است. لازم به ذکر است تا پایان خرداد 1402 نسبت نقدینگی به نقدینگی نسبت به پایان سال قبل تغییری نکرده و در مجموع کیفیت پایداری منابع نقدی در شبکه بانکی افزایش یافته است.
کنترل رشد نقدینگی به عنوان مهمترین متغیر در کنترل تورم
نکته مهم دیگر این است که آنچه در تحلیل مجموع پول و تأثیر آن بر تورم برای اقتصاد اهمیت زیادی دارد، تغییرات نقدینگی است و نه پایه پولی. نقدینگی در واقع مجموع سپردههای ایجاد شده توسط سیستم بانکی و در دست واحدهای اقتصادی است که میتواند تقاضای مؤثر و افزایش قیمتها را در اقتصاد ایجاد کند.
به همین دلیل کنترل رشد نقدینگی به عنوان مهم ترین متغیر کنترل تورم در بین اولویت های اقتصادی بانک مرکزی در سال های اخیر مطرح شده است. از این رو بانک مرکزی با هدف گذاری برای رشد نقدینگی و پیگیری جدی سیاست کنترل مقداری رشد در ترازنامه بانک ها و موسسات اعتباری، توانست اقدامات موثری را برای کنترل و کاهش قدرت خلق پول بانک ها و در نهایت کاهش رشد نقدینگی انجام دهد.
ادامه کاهش نرخ تورم نقطه به نقطه
نگاهی به آمارهای منتشر شده از شاخص تورم نیز نشان می دهد که تورم نقطه به نقطه شاخص قیمت کالاها و خدمات مصرفی طی اردیبهشت و خرداد سال جاری روند نزولی قابل توجهی به خود گرفته است که نشان می دهد سیاست های بانک مرکزی در خصوص کنترل رشد نقدینگی و همچنین سیاست تثبیت نرخ ارز از کانال تثبیت قیمت کالاهای وارداتی، توانسته است در کاهش نرخ تورم موثر و موثر واقع شود.
بانک مرکزی با پیگیری جدی برنامه اصلاح نظام بانکی در سال جاری و تداوم برنامه کنترل برخی رشدها در ترازنامه بانک ها و موسسات اعتباری، در تلاش است ضمن کاهش رشد پایه پولی در سال 1402، به هدف تعیین شده برای رشد نقدینگی در سال جاری دست یابد.
کنترل نقدینگی باعث کاهش اعطای تسهیلات بانکی نشد
لازم به ذکر است که بانک مرکزی ضمن کنترل رشد نقدینگی (در چارچوب برنامه پولی)، از تامین مالی اقتصاد و به ویژه بخشهای تولیدی اقتصاد غافل نشده و سیاستهای هدایت اعتبارات را به سمت فعالیتهای اقتصادی مولد و تامین مالی کارآفرینان و خانوارها قرار داده است. در این زمینه می توان به کل تسهیلات پرداختی شبکه بانکی کشور به بخش های مختلف اقتصادی طی سال 1401 اشاره کرد که با 45.3 درصد افزایش نسبت به سال 1400 به رقم 44485.3 میلیارد ریال رسید.
در این زمینه خاطرنشان میشود که در نتیجه تدوین و اجرای برنامه پولی و تعیین هدف رشد نقدینگی برای سالهای 1401 و 1402 و همچنین پیگیری جدی سیاست کنترل رشد ترازنامه بانکها و تحریم متخلفان از حدود تعیینشده با افزایش نسبت رشد نقدینگی به میزان قابلتوجهی از زمان شروع و 1402، کاهش قابلتوجهی نسبت رشد نقدینگی به میزان قابل توجهی از زمان آغاز بهکار گرفته شده است. از 42، 8 درصد در اکتبر 1400 به 29 درصد در ژوئن 1402 رسید. با این وجود در سال 1401 شاهد رشد 45.3 درصدی در پرداخت تسهیلات بودیم. همچنین مجموع تسهیلات پرداختی شبکه بانکی کشور به بخش های مختلف اقتصادی در سه ماهه اول سال 1402 معادل 9213.5 میلیارد ریال بوده که نسبت به مدت مشابه سال قبل 25.8 درصد افزایش داشته است.
باید بگویم؛ در حالی که رشد تجمعی نقدینگی در سه ماهه نخست سال جاری 3.9 درصد بوده است، آمارها نشان می دهد که کنترل نقدینگی و برخی کنترل ترازنامه بانک ها منجر به کاهش پرداخت تسهیلات نشده است.
انتهای پیام