سایر موضوعات

مفاد قرارداد ترکمانچایی و دامی به عنوان قرض فوری

گروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا; امروزه بسیاری از افراد ممکن است به فکر گرفتن وام برای تامین جریان نقدی خود افتاده باشند. اما پاسخ بانک ها به اکثر مشتریان این است که در حال حاضر دستور بازپرداخت وام نداریم. در مورد بانک هایی که پاسخ آنها «بله» است، شرایط دریافت وام به گونه ای است که ارائه دو ضامن که اغلب از سوی بانک ها، کارمندان رسمی درخواست می شود، کار ساده ای نخواهد بود. علاوه بر این، وام گیرنده باید یک حساب سپرده داشته باشد که مبلغی را برای چند ماه در آن واریز کند و پس از چند ماه بتواند برای دریافت وام اقدام کند.

اما مشکل زمانی حادتر می شود که مردم برای حل یک مشکل فوری یا بحرانی نیاز به پول داشته باشند و اینجاست که در این شرایط وام بانکی گزینه مناسبی نخواهد بود و تبلیغات رنگارنگ «دریافت وام فوری» که از همان ابتدا شروع می شود. وب سایت ها و رفتن به اطلاعیه های روی زمین پیاده رو نیز رسیده است، برجسته شده است.

کلمه کلیدی وام فوری و انواع اعلامیه های وام در اینترنت

وقتی وارد اینترنت می شوید و کلمه کلیدی «وام فوری» را در موتورهای جستجو تایپ می کنید، انواع اپلیکیشن ها و تبلیغات وام های فوری را مشاهده می کنید که گاهی به شما قول می دهند ظرف یک ساعت وام بگیرید.

این موضوع پا را فراتر گذاشته است و می‌توانید در تلفن همراه خود پیام‌هایی مبنی بر ذکر شماره برای تماس دریافت کنید و ادعا کنید که در کمتر از یک ساعت به شما امکان دسترسی به وام فوری ملک، طلا، خودرو و سیم‌کارت را می‌دهد. اما سوال اینجاست که در پشت صحنه این وام های فوری چه خطراتی می تواند سرمایه و دارایی افرادی را که در یک زمان معین نیاز به وام فوری دارند تهدید کند.

خبرنگار آنا با شماره های درج شده در یکی از این پیامک ها تماس گرفت تا از تعداد وام های فوری مطلع شود. به عنوان یک واسطه یا دلال وام که خود را مالک یک شرکت معرفی می کند، می گوید: سرمایه گذاران شرکت او تا سقف 50 درصد ارزش ارزیابی انجام شده به نام خود وام تا 80 درصد برای طلا را برای خودرو و املاک پرداخت می کنند. و سیم کارت کارت هایی که ارزش آنها ممکن است مشروط به اخذ وام باشد.

وی می گوید: در دفتر ما کارشناسان ارزیابی خودرو و اموال هستند که ارزش ملک یا خودروی مورد نظر را که قرار است رهن شود، ارزیابی می کنند.

بر اساس این گزارش، ارزیابی ملک یا خودرو توسط آنها ممکن است مطابق با ارزش واقعی و قیمت روز خودرو یا ملک در بازار نباشد.

این واسطه وام دهی بیان می کند: یک تاجر آشنای طلا هم داریم که قیمت طلای خام را تعیین می کند و 80 درصد ارزش آن را وام می دهد.

به گفته وی، این وام به هیچ عنوان وام بانکی نیست، وام شخصی است و ملک، خودرو یا طلایی که فروخته می شود در رهن سرمایه گذار ما است و با توجه به وام پرداختی، ماهانه 7 درصد سود پرداخت می شود. ، که باید ماه به ماه پرداخت شود.

شرایط قرارداد ترکمانچای برای وام ملکی و خودرو

آماده

طبق گفتگوی تلفنی با متولی یکی از دفاتر بازپرداخت وام خصوصی، مفاد قرارداد ترکمانچای برای اخذ وام ملکی و خودرو در نظر گرفته شد.

او در ادامه این گفت وگو می گوید: مثلا اگر ملکی به ارزش 3 میلیارد تومان دارید، می توانید معادل 50 درصد ارزش آن، 1.5 میلیارد تومان وام بگیرید. برای سود 7 درصد باید ماهانه 105 میلیون تومان پرداخت کنید و با هر بار بازپرداخت فوری وام، ملک شما از رهن سرمایه گذار خارج می شود.

وی در پاسخ به این سوال که اگر وام گیرنده سود ماهانه را پرداخت نکند چه اتفاقی می افتد، پاسخ داد: با توجه به شرایط مندرج در قرارداد، ملک به سرمایه گذار تعلق می گیرد به طوری که به مزایده فروخته می شود و وام دهنده می خواهد. نیاز به این کسر است و مابقی به وام گیرنده پرداخت می شود.

وی افزود: املاک رهن شده به معاونت اداری واگذار می شود.

بر اساس این گزارش، جالب است بدانید که در این قسمت از ماجرا، ارزش کارشناسی تعیین شده توسط سرمایه گذار شرکت و وام دهنده اهمیت پیدا می کند و اگر کمتر از ارزش واقعی و روز بازار ارزش گذاری شود، باعث می شود. ضرر به شرکت وام گیرنده

این واسطه و کارگزار وام بیان می کند: 200 تا 300 سرمایه گذار وام داریم که هر کدام یکی از وام ها را پرداخت می کنند. “بعضی از آنها فقط وام طلا می دهند و برخی دیگر فقط به متقاضیان خودرو یا املاک وام می دهند. او می گوید ما یک دفتر ثابت و یک تجارت داریم و فعالیت های ما را می توان در هر اداره ای مشاهده کرد. معنای چنین چیزی است. بیان این است که آنها فعالیت های قانونی انجام می دهند و نباید از بین بروند، این باید از دید ناظران و نهادهای نظارتی باشد که باید از اقدامات غیرقانونی جلوگیری کنند.

اعتبارات خرد از بانک ها به بخشی از اعتباراتی تبدیل می شود که خود بانک ها انتخاب می کنند

حال این سوال مطرح می شود که چرا بانک ها به عنوان مهم ترین نهادهای مالی اقتصاد کشور که سپرده های مردم را جمع آوری می کنند و اعطای وام های خرد جزء تعهدات و وظایف آنهاست، از پرداخت وام های خرد به متقاضیان واقعی خودداری می کنند و اغلب اعتبارات خرد این بانک ها به صورت مشترک تقسیم می شود. آنها کسانی می شوند که خودشان انتخاب می کنند.

هرچند هر از چند گاهی یکی از مسئولان ارشد کشور صحبت می کند و وعده رسیدگی به تخلفات بانک ها در اخذ ضمانت نامه های خرد و لزوم اخذ ضامن رسمی واحد یا تخلف در اعطای تسهیلات خرد به نامزدها را می دهد، اما این وعده ها مورد توجه قرار نگرفت. . این امر منجر به گشایش برای مردم نشد و اکنون دریافت این تسهیلات به معضلی برای نیازمندان واقعی تبدیل شده است.

تاکید رئیس بانک مرکزی بر اخذ ضامن واحد در بین متقاضیان اعتبارات خرد

آماده

در همین راستا محمدرضا فرزین، رئیس کل بانک مرکزی در گزارشی در اول تیرماه امسال تاکید کرد که بانک ها برای اعطای تسهیلات خرد به مردم بیش از یک ضامن را از بین متقاضیان ملزم نکنند.

فرزین در خصوص سختگیری برخی بانک ها در اعطای تسهیلات خرد در حوزه ضمانت نامه های بانکی، گفت: تسهیلات خرد بیش از یک ضامن نیاز ندارد، هرچند در هفته های اخیر اطلاعاتی به دست ما رسیده که بر اساس آن برخی بانک ها بیش از یک ضامن دریافت کرده اند. 2-3 ضامن. از کاندیداها می کنند، لذا قاطعانه اعلام می کنیم هیچ بانکی حق مطالبه بیش از یک ضامن برای اعطای تسهیلات خرد به مردم را ندارد.

وی افزود: البته در این بین ممکن است برخی بانک ها در حوزه اعتبارسنجی نامزدها مشکل داشته باشند و به همین دلیل به بیش از یک ضامن نیاز داشته باشند اما بانک ها نباید این کار را انجام دهند و اگر بتوانیم موسسات ضمانت نامه را توسعه دهیم و ایجاد کنیم. موسسه ضامن که کار ضامن را انجام دهد نیازی به ضامن نیست.

تنها 17 درصد تسهیلات بانکی به خانوارها پرداخت شد

بر اساس آخرین آمار ارائه شده از سوی بانک مرکزی، تسهیلات پرداختی بانک ها در 5 ماهه سال 1391 بالغ بر 17869.7 میلیارد ریال بوده است که نسبت به مدت مشابه سال قبل 3720.6 میلیارد ریال (معادل 26.3) می باشد. ٪) افزایش یافت. از کل تسهیلات پرداختی، مبلغ 14702.6 میلیارد ریال معادل 82.3 درصد به صاحبان مشاغل (حقوقی و غیرحقوقی) و 3.167 میلیارد ریال معادل 17.7 درصد به مصرف کنندگان نهایی اختصاص یافت. (خانوارها).

اما سوال دیگر این است که نهادهای کنترلی و نهادهای بازرسی که قرار است حافظ منافع و دارایی شهروندان باشند، چگونه از فعالیت شرکت های مبهم و مشکوک که وام آنی اعطا می کنند، جلوگیری نمی کنند؟

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا